Op het speciale spreekuur behandelen we morbide obesitas en de bijbehorende bijkomende ziekten (bijv. bloedsuikerziekte, hoge bloeddruk, lipometabole ziekten, hart- en vaatziekten). We bieden gedetailleerde besprekingen van de chirurgische opties voor de behandeling van deze ziekten, indien afslanken niet lukt. Tegelijkertijd biedt deze faciliteit ons de mogelijkheid om alle patiënten die bij ons zijn geopereerd tijdens hun behandeling te volgen en dus nauwlettend in de gaten te houden.
Wanneer spreken we van obesitas/BMI?
Het persoonlijke lichaamsgewicht wordt berekend aan de hand van de zogenaamde body mass index (BMI). De berekening is gebaseerd op de volgende formule: lichaamsgewicht (kg) gedeeld door lengte (m) in het kwadraat. Volgens de definitie van de WHO is er sprake van obesitas vanaf een body mass index (BMI) van 30 kg/m², waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen drie gradaties van ernst, waarvoor ook de BMI wordt gebruikt. Tot een BMI van 25 wordt de patiënt geacht een normaal gewicht te hebben. Er is echter al sprake van obesitas die behandeling vereist bij een BMI van meer dan 30. Vanaf een BMI van 35, als er al secundaire ziekten aanwezig zijn, of vanaf een BMI van 40, als er geen secundaire ziekten zijn, moet een chirurgische behandeling van obesitas worden overwogen.
Welke behandelingsmogelijkheden zijn er?
1. Behandeling met medicijnen
Zowel medicamenteuze als chirurgische therapie wordt alleen in speciale gevallen toegepast. Alleen als de BMI-limiet van 30 kg/m² is bereikt en andere behandelingsopties en gedragsmaatregelen, zoals een dieet of bewegingstherapie, geen succes hebben gehad. Een behandeling met medicijnen is slechts een aanvullende maatregel en in geen geval een vervanging van een dieet of lichaamsbeweging en mag alleen gedurende een langere periode worden voortgezet als er binnen de eerste vier weken voldoende gewichtsverlies is bereikt.
2. Chirurgische behandeling
Bariatrische chirurgie behandelt een symptoom (obesitas), maar niet de oorzaak van de chronische aandoening van obesitas. Het doel van obesitaschirurgie is om het overgewicht te verminderen en bestaande secundaire aandoeningen zoals diabetes mellitus of hoge bloeddruk (arteriële hypertensie) te verlichten of te genezen en zo de levenskwaliteit te verbeteren.
Welke operaties worden uitgevoerd om obesitas te behandelen?
3. Maagband
Vanwege de late complicaties en de onbevredigende gewichtsreductie op de lange termijn in veel gevallen, wordt een maagband alleen door ons gebruikt in geselecteerde speciale gevallen!
De maagband is gemaakt van zachte siliconen en wordt om het bovenste deel van de maag geplaatst, zodat de maag in twee delen wordt verdeeld. Het kleinere deel boven de band heeft een vulvolume van 15 ml en vermindert de voedselinname. Vanuit de band loopt een slangetje naar een injectiereservoir dat onder de huid wordt bevestigd, hetzij voor het borstbeen of op de rechte buikspieren. Het doel van een maagbandoperatie is om de voedselinname te verminderen en langer een vol gevoel te hebben na het eten. Geschatte hospitalisatie: 2-3 dagen. Gemiddeld gewichtsverlies: ongeveer 50% van het overgewicht.
4. Sleeve gastrectomie (maagmouwresectie)
Bij deze chirurgische methode wordt een groot deel van de maag verwijderd om een langwerpige maagbuis te creëren met een vulvolume van 100 tot 150 ml. Dit resulteert in een vol gevoel na het eten van kleine hoeveelheden voedsel. Tegelijkertijd zijn er aanwijzingen dat een sleeve-resectie de afgifte van het hongerhormoon ghreline vermindert en patiënten zich minder hongerig voelen. In de overgrote meerderheid van de gevallen kan de ingreep laparoscopisch worden uitgevoerd. Sinds kort bieden we deze ingreep aan voor geselecteerde patiënten met de zogenaamde SILS-techniek (operatie via één kleine incisie in de navel zonder zichtbaar groter litteken). Op de lange termijn zijn regelmatige controles nodig om tekorten (bijv. vitaminen, mineralen, spoorelementen) als gevolg van een verminderde voedselopname tijdig te herkennen en te behandelen. Vermoedelijke ziekenhuisopname: 4-6 dagen. Gemiddeld gewichtsverlies: ongeveer 60% van het overgewicht.
5. Gastric bypass
Tijdens een gastric bypassoperatie (de zogenaamde “Roux-Y gastric bypass” of “omega-loop gastric bypass”) wordt de maag aan de bovenkant volledig doorgesneden, waardoor een kleine maagzak ontstaat die rechtstreeks in verbinding staat met de dunne darm. De rest van de maag, de twaalfvingerige darm en een deel van de bovenste dunne darm worden zo uitgesloten van het verteringsproces en de voedselpulp komt pas later in contact met de verteringssappen zoals gal en alvleeskliersap, zodat een groot deel van het voedsel ongebruikt wordt uitgescheiden. Deze combinatie (lage inname, slecht gebruik) leidt vaak tot een groter gewichtsverlies dan bij een maagband. De chirurgische techniek van de laparoscopische bypass vereist echter meer ervaring en wordt momenteel alleen aangeboden in centra in Oostenrijk. Het complicatiepercentage na bypass is ook iets hoger dan na bandimplantatie of gastric sleeve-resectie. Problemen veroorzaakt door lekken in het gebied van de nietjeshechtingen zijn bijzonder gevaarlijk en er zijn ook sterfgevallen beschreven. Desondanks is een gastric bypass een beproefde, zeer effectieve operatie. Op de lange termijn zijn regelmatige controles nodig om tekorten (bijv. vitaminen, mineralen, sporenelementen) die worden veroorzaakt door de verstoorde opname van voedsel, tijdig te kunnen herkennen en behandelen.
Vermoedelijke ziekenhuisopname: 3-5 dagen. Gemiddeld gewichtsverlies: ongeveer 70% van het overgewicht.
Geef een reactie